بررسی تاثیر تعارض منافع بر ارتقای شفافیت اداری و کاهش فساد سازمانی

این پژوهش به بررسی نقش تعارض منافع و بی طرفی اداری در کاهش فساد در نهادهای دولتی می پردازد. تعارض منافع به عنوان یکی از عوامل اصلی تضعیف بی طرفی اداری می تواند منجر به تصمیم گیری های ناعادلانه و در نهایت افزایش فساد شود. در این راستا، تدوین و اجرای چارچوب های قانونی شفاف و بدون خلاهای حقوقی، نقشی حیاتی در پیشگیری از فساد دارد. تقویت استقلال نهادهای نظارتی و قضایی، بهبود سازوکارهای نظارت درون سازمانی، و برخورداری از منابع مالی و انسانی کافی از دیگر عوامل موثر در کاهش فساد اداری است. همچنین، آموزش مستمر کارکنان و مدیران در زمینه قوانین ضد فساد و بهره گیری از فناوری های نوین، مانند سیستم های مدیریت اطلاعات و پلتفرم های گزارش دهی آنلاین، می تواند به ارتقای شفافیت و پاسخگویی کمک کند. از طرف دیگر، شفافیت در تصمیم گیری ها و دسترسی عمومی به اطلاعات از طریق سامانه های آنلاین، یکی از ابزارهای کلیدی برای افزایش نظارت عمومی و جلوگیری از فساد به شمار می آید. در نهایت، این مطالعه با ارائه راهکارهای عملی و تطبیقی از تجارب موفق بین المللی، بر ضرورت هماهنگی و همکاری بین نهادهای دولتی و غیر دولتی برای ایجاد زیرساخت های قانونی و فنی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

تعارض منافع ، ارتقای شفافیت اداری ، کاهش فساد سازمانی