نماز و ارتباط آن با آسیب های اجتماعی

هرجامعه ای متناسب با شرایط خود با انواعی از انحرافات و مشکلات روبروست که تاثیر مخربی روی فرآیند ترقی آن دارد. اعمال فردی و جمعی که خارج از چارچوب اصول اخلاقی و قواعد اجتماعی بوده و یا منع قانونی یا قبح اخلاقی همراه باشد، به عنوان آسیب اجتماعی شناخته می شود. آسیب های اجتماعی پدیده های مخربی هستند که مانع رشد و کمال فردی و اجتماعی شده و باعث به خطر افتادن جدی ارزش های معنوی، فرهنگی و اجتماعی جامعه می شوند. ارتقاء سطح دانش و آگاهی رسانی، ارائه مشاوره های آموزشی، فرهنگ سازی، گسترش سبک زندگی سالم و ارتقاء سلامت روانی افراد از جمله راهکارهایی برای جلوگیری از به وجود آمدن آسیب های اجتماعی می باشند. در این میان تقویت عادات و سبک زندگی ایرانی-اسلامی از مهمترین و کم هزینه ترین راهکارها برای جلوگیری از به وجود آمدن آسیب های اجتماعی می باشد. نماز به عنوان ستون دین و مهمترین عمل عبادی مسلمانان، از جمله فرمان های الهی است که به زندگی معنای اسلامی بودن را داده و به تمامی جوانب زندگی جهت می دهد. این فریضه الهی با ارائه رویکردهای رفتاری، عملی و اجتماعی تاثیرات مطلوب و اثربخشی را در سبک زندگی اسلامی ایفا کرده و با ارائه شاخص های فردی و اجتماعی، کمال و سعادت فرد و جامعه را فراهم می کند. نماز با تاثیر مستقیم بر سلامت روحی و روانی و بهبود شاخص های روانی و درونی افراد از جمله ایجاد آرامش، تقویت امید و نشاط، منع ناامیدی، تقویت صبر و استقامت، افزایش تاب آوری در شرایط سخت، همکاری در امور اجتماعی و جلوگیری از فساد در جامعه، یک سد مستحکم در برابر آسیب های اجتماعی است.

کلیدواژه ها:

نماز ، آسیب های اجتماعی ، پیشگیری ، تزکیه روح