باقر فداغی لارستانی: زندگی، شعر و میراث شاعر دوبیتی سرای جنوب

این مقاله به منظور ارائه ی یک شرح حال جامع و تحلیل کلی از جایگاه باقر فداغی (باقر ولی)، شاعر برجسته ی دوبیتی سرای عامیانه ی لارستان فارس در عصر صفوی، و تبیین میراث او در ادبیات شفاهی جنوب ایران تدوین شده است. تحقیق با روش توصیفی-تحلیلی و استناد به شواهد شعری و روایت های فولکلوریک انجام شده است. در این مقاله، اطلاعات زندگی نامه ای (نام اصلی: نظام، شغل: چاپار/تفنگچی) توصیف و سپس مضامین محوری (فقر، نقد طبقاتی، هویت دوگانه) تحلیل می شوند. باقر فداغی نماینده ی ژانر حماسی-تغزلی عامیانه است. زندگی او صحنه ی تضاد ساختاری میان شرافت فردی (نظام) و فقر اقتصادی (باقر) بود. شعر او، که با گویش لارستانی-بستکی سروده شده، نه تنها سوز هجران (عشق ناکام به نرگس) را بیان می کند، بلکه شامل نقد صریح طبقاتی علیه قدرت میرزا (رقیب ثروتمند) وبی عدالتی های نظام فلکی است. این تراژدی، او را به یک اسطوره ی شهید عدالت و عشق در فولکلور منطقه تبدیل کرده است. باقر فداغی لارستانی، فراتر از یک شاعر محلی، یک حافظ میراث زبانی و صدای اعتراض طبقه ی محروم جنوب ایران است که دوبیتی های او سند مهمی برای مطالعات ادبیات عامه و نقد اجتماعی محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

باقر فداغی ، دوبیتی ، شاعر مردم ، لارستان ، ، نقد طبقاتی