بررسی تطبیقی ضوابط طراحی فضاهای آموزشی با محورهای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش با تاکید بر نقش فناوری اطلاعات

تحولات آموزشی و گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) ضرورت بازنگری در ضوابط طراحی فضاهای آموزشی را دوچندان کرده است. در ایران، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و زیرنظام تامین فضا، تجهیزات و فناوری چارچوب های بالادستی را برای این طراحی تعیین کرده اند، اما فاصله میان الزامات نظری و اجرا همچنان قابل توجه است. از سوی دیگر، تجارب جهانی نشان می دهد که ادغام هوشمند فاوا با طراحی کالبدی می تواند کیفیت یادگیری و عدالت آموزشی را ارتقاء دهد. هدف این پژوهش، بررسی میزان انطباق معیارهای طراحی فضاهای آموزشی ایران با محورهای سند تحول و استخراج چارچوب بومی با الهام از تجارب موفق بین المللی است.روش تحقیق، مرور نظام مند اسناد و منابع ملی و بین المللی، تحلیل محتوای سند تحول، استانداردهای ملی (نشریه ۶۹۷، زیرنظام ها)، و مطالعه مدل ها و تجربه های جهانی بوده است. داده ها به صورت کیفی کدگذاری و در قالب جداول و نمودارهای تطبیقی تحلیل شده اند.یافته ها نشان می دهد انطباق نسبی در ابعاد مکان یابی و استانداردهای تجهیزات وجود دارد، اما در حوزه زیرساخت های فناوری و طراحی انعطاف پذیر شکاف محسوس است. کشورهای پیشرو با برنامه ریزی یکپارچه، آموزش معلمان و طراحی سازگار با فناوری، این شکاف را برطرف کرده اند. در نتیجه ، ضرورت حرکت از رویکرد کالبدی صرف به رویکرد جامع نگر و فناورانه در طراحی فضاهای آموزشی است. چارچوب پیشنهادی بومی می تواند با فازبندی، پایلوت و ارزیابی مستمر، مسیر اجرایی همسو با اسناد بالادستی را فراهم سازد.

کلیدواژه ها:

طراحی فضاهای آموزشی ، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش ، فناوری اطلاعات ، تطبیق ضوابط