نقش یادگیری مشارکتی در کاهش اضطراب دانش آموزان خجالتی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی بر کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان خجالتی در محیط کلاس درس است. با توجه به اهمیت سلامت روانی و نقش اضطراب در افت تحصیلی و کاهش تعاملات اجتماعی، این مطالعه تلاش دارد تا با تکیه بر رویکردهای نوین آموزشی، راهکارهایی عملی برای بهبود وضعیت روانی این گروه از دانش آموزان ارائه دهد.روش پژوهش از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع ابتدایی و متوسطه بود که از میان آن ها ۳۰ نفر از دانش آموزان دارای ویژگی های خجالتی به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اضطراب اجتماعی لیبوویتز (LSAS) بود که در دو مرحله پیش و پس از اجرای مداخله تکمیل شد.در گروه آزمایش، برنامه یادگیری مشارکتی به مدت ۸ جلسه اجرا شد که شامل فعالیت های گروهی، ایفای نقش، حل مسئله به صورت تیمی و بازخورد همسالان بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که یادگیری مشارکتی به طور معناداری موجب کاهش اضطراب اجتماعی در دانش آموزان خجالتی شده است (p < ۰.۰۱). این یافته ها حاکی از آن است که مشارکت فعال در گروه های یادگیری، فرصت تعامل ایمن و تدریجی را برای دانش آموزان خجالتی فراهم کرده و به کاهش ترس از ارزیابی منفی و افزایش اعتماد به نفس اجتماعی آنان کمک می کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، اضطراب ، دانش آموزان خجالتی ، مدرسه