نقش مدیریت مشارکتی در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه دانش آموزان در کلاس درس

هدف از این پژوهش بررسی نقش مدیریت مشارکتی در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه دانش آموزان در محیط کلاس درس است. پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی–تحلیلی و به شیوه میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه اول در چند مدرسه منتخب بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، نمونه ای متشکل از ۱۲۰ نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه رفتارهای پرخاشگرانه باس و پری و پرسش نامه محقق ساخته درباره میزان به کارگیری مدیریت مشارکتی توسط معلمان بود. داده های گردآوری شده با استفاده از مدل تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین میزان به کارگیری مدیریت مشارکتی در کلاس درس و کاهش رفتارهای پرخاشگرانه دانش آموزان رابطه معنادار و معکوسی وجود دارد. به عبارت دیگر، هرچه میزان مشارکت دانش آموزان در تصمیم گیری های کلاسی، تدوین قوانین، و فعالیت های گروهی بیشتر باشد، میزان بروز رفتارهای پرخاشگرانه در آنان کاهش می یابد. همچنین، یافته ها حاکی از آن است که مولفه هایی چون ایجاد فضای گفت وگو، احترام متقابل، و مسئولیت پذیری جمعی نقش مهمی در تعدیل هیجانات منفی و کنترل رفتارهای تکانشی دانش آموزان ایفا می کنند. بر این اساس، پیشنهاد می شود معلمان با بهره گیری از رویکرد مدیریت مشارکتی، زمینه ساز شکل گیری محیطی امن، همدلانه و پویا در کلاس درس شوند.

کلیدواژه ها:

مدیریت مشارکتی ، کاهش رفتارهای پرخاشگرانه ، دانش آموزان