زیبایی شناسی در اندیشه هنری شرق و غرب؛ تطبیقی میان مفهوم "زیبایی مطلق" در عرفان اسلامی و فلسفه افلاطونی

چکیده در این مقاله به بررسی تطبیقی مفهوم «زیبایی مطلق» در دو سنت فکری هنر شرق و غرب پرداخته می شود. در بخش نخست، مبانی زیبایی شناسی در عرفان اسلامی با تاکید بر آرای ابن عربی و مولوی و نقش آن ها در فهم تجلی جمال الهی در هنر مورد بررسی قرار می گیرد. در این بخش، تحلیل می شود که چگونه هنر به عنوان وسیله ای برای تجربه و بیان زیبایی الهی و ارتقای روح انسان در عرفان اسلامی مطرح شده است. بخش دوم مقاله به اندیشه زیبایی در فلسفه غرب، به ویژه افکار افلاطون، اختصاص دارد و دیدگاه او درباره جهان مثل، ایده خیر و اهمیت هنر در بازتاب حقیقت و آموزش اخلاق مورد تحلیل قرار می گیرد. یافته های مقاله نشان می دهد که هرچند مبانی متافیزیکی این دو دیدگاه متفاوت است، اما در هر دو سنت، هنر نه تنها وسیله ای برای بیان حقیقت، بلکه عاملی موثر در تربیت اخلاقی و تعالی روح انسان به شمار می آید. این بررسی تطبیقی نشان می دهد که هنر در هر دو فرهنگ، ارزش فراتر از زیبایی صرف دارد و به عنوان راهی برای اتصال انسان به حقیقت و معنویت شناخته می شود.

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی ، عرفان اسلامی ، افلاطون ، تطبیق شرق و غرب ، فلسفه هنر