تحلیل فرصت ها و چالش های تحول نظام آموزشی در عصر هوش مصنوعی: از نوآوری در یادگیری تا مدارس هوشمند خودتنظیم شونده

در دهه های اخیر، ادغام فناوری های مبتنی بر یادگیری ماشینی و تحلیل داده در نظام های آموزشی، موجب شکل گیری الگوهای نوینی از یاددهی و یادگیری شده است. در چنین بستری، آموزش از شکل سنتی و انتقال محور فاصله گرفته و به سوی یادگیری هوشمند، تعاملی و فردمحور حرکت کرده است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل فرصت ها و چالش های به کارگیری هوش مصنوعی در آموزش، با رویکردی توصیفی–تحلیلی انجام شده است. داده ها از طریق تحلیل اسنادی گزارش های بین المللی مانند UNESCO و OECD، همراه با مطالعات میدانی محدود در استان های خوزستان و تهران گردآوری گردید. نتایج نشان می دهد که استفاده از الگوریتم های هوشمند می تواند زمینه ساز یادگیری تطبیقی، خودتنظیم و پایدار شود و نقش موثری در بهبود عدالت آموزشی و کارایی نظام های یادگیری ایفا کند. با این وجود، چالش هایی از قبیل نابرابری دسترسی دیجیتال، کمبود زیرساخت فناورانه، و ضعف مهارت های فناورانه در میان معلمان، مانع تحقق کامل ظرفیت های هوش مصنوعی در آموزش می شود. این مقاله ضمن ارائه یک چارچوب مفهومی برای استقرار موثر فناوری های هوشمند در نظام های آموزشی ایران، راهبردهایی برای سیاست گذاران و مدیران آموزشی پیشنهاد می کند تا بتوانند میان نوآوری فناورانه و حفظ ارزش های تربیتی توازن ایجاد نمایند و مسیر حرکت به سوی آموزش هوشمند و پایدار را هموار سازند. کلمات کلیدی: هوش مصنوعی؛ آموزش خلاق؛ یادگیری شخصی سازی شده؛ مدارس هوشمند

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش خلاق ، یادگیری شخصی سازی شده ، مدارس هوشمند