نظریه میدان پتانسیل معنایی (SMFT) – تحلیل عمیق، شواهد نوین و چشم انداز آینده

چکیده این مقاله مدل نظری "میدان اطلاعات معنایی "(Semantic Meaning Field Theory - SMFT) را ارائه می کند که با تلفیق فیزیک کوانتوم، نظریه اطلاعات و روانشناسی تحلیلی، بقای تاثیرات معنایی و اطلاعاتی انسان پس از مرگ فیزیکی را تبیین می کند. فرضیه اصلی این است که معنا و اطلاعات به عنوان الگوهای کوانتومی در بستر «نیستی» (حوزه پتانسیل فیزیک) باقی می مانند و از طریق کاهش انتروپی (ابهام) در سیستم های پیچیده (مثل ناخودآگاه جمعی) به حیات خود ادامه می دهند. این مدل با تکیه بر مفاهیم میدان های کوانتومی، اصل هولوگرافیک و ناخودآگاه جمعی یونگ، پدیده هایی مانند تداوم اسطوره ها، تاثیر فرهنگی طولانی مدت اندیشه ها و تجربیات معنوی پس از مرگ را توجیه می کند. شواهد غیرمستقیم از فیزیک نظری و روانشناسی حامی این فرضیه هستند، اما آزمون پذیری مستقیم آن نیازمند توسعه فناوری های آینده است.پرسش بقا یا فنای هویت انسان پس از مرگ، یکی از چالش برانگیزترین مسائل در تقاطع علم، فلسفه و معنویت است. رویکردهای مادی گرا ذهن را حاصل فعالیت مغز می دانند و بقای آن را پس از مرگ ناممکن تلقی می کنند. در مقابل، دیدگاه های غیرمادی گرا وجود واقعیتی فراتر از جسم را مطرح می کنند که تاکنون فاقد پشتوانه تجربی بوده است. این مقاله با ارائه مدل SMFT، راه حلی میانه رو پیشنهاد می کند: هسته نظری اینگونه است که اطلاعات و معنای تولیدشده توسط انسان، پس از فروپاشی بدن، به عنوان الگوهای کوانتومی در حوزه «نیستی» (بستر پتانسیل فیزیک) باقی می مانند. مکانیسم تاثیر این الگوها از طریق کاهش انتروپی (ابهام) در سیستم های پیچیده (مثل ناخودآگاه جمعی) به رشد الگوهای معنایی در دیگران منجر می شوند. پایه های نظری بر مبنای تلفیق مکانیک کوانتوم (میدان های پتانسیل)، نظریه اطلاعات شانون (کاهش ابهام) و روانشناسی یونگ (ناخودآگاه جمعی) است . هدف این مقاله، ارائه چارچوبی منسجم برای تبیین «تداوم نمادین» انسان پس از مرگ است که هم با محدودیت های علم فعلی سازگار باشد و هم پدیده های فرهنگی/معنوی را توضیح دهد.

کلیدواژه ها:

میدان اطلاعات معنایی (SMFT) ، نیستی کوانتومی ، ناخودآگاه جمعی ، بقای پس از مرگ ،