بررسی شاخص سمیت فاضلاب در تصفیه خانه فاضلاب جنوب اصفهان با استفاده از دافنیا مگنا

مقدمه : امروزه آزمایش های زیست آزمون در اقدامات کنترل آلودگی آب جایگاه ویژه ای به دارد. لذا با تعیین سمیت پساب و بررسی اثرات آن بر منابع آبی با استفاده ازروش زیست آزمونی می توان میزان ونوع تصفیه لازم برای رسیدن به شرایط مطلوب را برای آبزیان تعیین کرد. در این تحقیق شاخص سمیت فاضلاب تصفیه خانه جنوب اصفهان با استفاده از دافنیا مگنا مطالعه قرار گردیده است. مواد و روشها: در این مطالعه، آزمایش ها با استفاده از نمونه های فاضلاب برداشته شده از چهار محل شامل فاضلاب خام ورودی، قبل و بعد از حوض ته نشینی اولیه و بعد ازحوض ته نشینی ثانویه انجام گردید. دافنیای اولیه برای کشت از محیط زندگی طبیعی آنها به تعداد لازم صید گردید؛ سپس یکی از دافنیاهای صید شده، به تنهایی کشت داده شد. پس از آن نوزادهای دافنیای اولیه برای کشت انبوه استفاده گردید. پس از تهیه رقتهای لازم از نمونه های فاضلاب با انجام آزمایش های لازم غلظت کشنده ۴۸ ساعته، یکای سمیت و بازده واحدهای مختلف و کل تصفیه خانه تعیین گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که LC۵۰-۴۸h برای فاضلاب خام ورودی۳۰ درصد حجمی وبرابر ATU۳۳/۳ بود. به همین ترتیب LC۵۰-۴۸h برای فاضلاب بعداز تصفیه مقدماتی، اولیه و ثانویه ۳۲، ۸۵ و ۵۲ درصدحجمی و براساس یکای سمیت حاد به ترتیب ۱۲۵/۳، ۹۲/۱و۷۶/۱بود. بازده تصفیه مقدماتی در کاهش سمیت ۶% محاسبه گردید. به همین ترتیب بازده تصفیه اولیه، ثانویه وکل تصفیه خانه در کاهش سمیت ۴/۳۸%،۸ % و۵۰ % به دست آمد. نتیجه گیری: اطلاعات حاصل از این تحقیق در مجموع مشخص می سازد که زیست آزمونی برای ارزیابی سمیت فاضلاب و کنترل آلودگی آب لازم است. بنابراین می توان زیست آزمونی را به عنوان یک روش مناسب برای ارزیابی اثر و کارایی فرایندهای مختلف تصفیه و کنترل سمیت به عنوان اطلاعات پایه برای پایش پسابها به کار برد. با توجه به گسترش روز افزون سیستم های تصفیه فاضلاب در ایران، ضروری است که در کشور یک استراتژی مناسب برای پایش پساب در کشور ضروری است و که نتایج این تحقیق و تحقیقات مشابه می تواند راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

Bioassay ، Acute toxicity ، Daphnia magna ، Wastwater ، زیست آزمونی ، سمیت حاد ، دافنیا مگنا ، فاضلاب