نقش مدیریت فرهنگی در ارتقای هویت شهری و انسجام اجتماعی در شهرهای ایران

در دهه های اخیر، شهرهای ایران با چالش هایی چون گسترش شتاب زده شهرنشینی، ناهماهنگی نهادی، و ضعف در سیاست گذاری فرهنگی مواجه بوده اند که پیامد آن، کاهش حس تعلق شهروندان، تضعیف هویت شهری و گسست اجتماعی بوده است. در این میان، مدیریت فرهنگی شهری به عنوان یکی از کارکردهای بنیادین حکمرانی محلی، می تواند با اتخاذ رویکردی جامع، بومی محور و مشارکت گرا، زمینه بازسازی هویت فرهنگی و تقویت انسجام اجتماعی را فراهم آورد.پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از منابع اسنادی و مطالعات تطبیقی، به بررسی نقش مدیریت فرهنگی در ارتقای هویت شهری پرداخته است. نتایج نشان می دهد که مدیریت فرهنگی موثر زمانی تحقق می یابد که از سطح اجرایی و نمادین فراتر رفته و به سطح سیاست گذاری راهبردی ارتقا یابد. هماهنگی نهادی میان سازمان های فرهنگی، تدوین منشور هویت شهری، بازآفرینی فضاهای عمومی با رویکرد فرهنگی، آموزش شهروندی و حمایت از آیین ها و صنایع خلاق محلی از جمله ابزارهای کلیدی در این مسیر هستند.در جمع بندی، مقاله نتیجه می گیرد که مدیریت فرهنگی آگاهانه می تواند با بازتعریف رابطه میان فرهنگ، شهر و شهروند، ضمن تقویت سرمایه اجتماعی، موجب پایداری فرهنگی، همبستگی اجتماعی و ارتقای کیفیت زیست شهری در ایران شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت فرهنگی ، هویت شهری ، انسجام اجتماعی ، سیاست گذاری فرهنگی ، مشارکت شهروندی ، شهرهای ایران