تحلیل کارایی ابزارهای مالی نوین (اوراق سبز و صندوق های سرمایه گذاری شهری) در تامین مالی پروژه های بازیافت پسماند

در سال های اخیر، رشد سریع شهرنشینی و افزایش حجم پسماندهای شهری، شهرداری ها را با چالش های جدی در زمینه تامین مالی پروژه های مدیریت و بازیافت پسماند مواجه ساخته است. وابستگی شدید بودجه شهرداری ها به درآمدهای ناپایدار و کوتاه مدت، ضرورت استفاده از ابزارهای مالی نوین را بیش از پیش نمایان کرده است. هدف این پژوهش، تحلیل کارایی ابزارهای مالی نوین، به ویژه اوراق سبز و صندوق های سرمایه گذاری شهری، در تامین مالی پایدار پروژه های بازیافت پسماند می باشد. در این راستا، ضمن مرور ادبیات نظری و تجارب بین المللی، سازوکار اجرایی این ابزارها و ظرفیت های به کارگیری آن ها در نظام مالی شهرداری های ایران بررسی می شود. روش تحقیق به صورت توصیفی–تحلیلی بوده و داده ها از طریق اسناد مالی، گزارش های عملکرد شهرداری ها و مصاحبه با کارشناسان حوزه مالی شهری گردآوری می شود. برای ارزیابی کارایی مالی هر ابزار، شاخص هایی چون بازده سرمایه گذاری، هزینه سرمایه، پایداری درآمد، و ریسک نقدشوندگی مورد تحلیل قرار می گیرد. همچنین، از مدل تحلیل سلسله مراتبی جهت رتبه بندی ابزارها بر اساس معیارهای مالی و پایداری استفاده خواهد شد. یافته های مورد انتظار پژوهش نشان می دهد که به کارگیری اوراق سبز و صندوق های سرمایه گذاری شهری می تواند با کاهش وابستگی به درآمدهای سنتی، جذب سرمایه گذاران بخش خصوصی و تقویت شفافیت مالی، زمینه ساز توسعه زیرساخت های بازیافت و تحقق اهداف اقتصاد چرخشی در سطح شهرداری ها گردد. در نهایت، چارچوبی پیشنهادی برای تلفیق ابزارهای مالی نوین با سیاست های زیست محیطی ارائه خواهد شد تا شهرداری ها بتوانند از منابع پایدار و کم هزینه برای پروژه های مدیریت پسماند بهره مند شوند.

کلیدواژه ها:

تامین مالی پایدار ، اوراق سبز ، صندوق سرمایه گذاری شهری ، بازیافت پسماند ، اقتصاد چرخشی.