تاثیر بلندمدت دریافت محلول عسل بر تعادل سایتوکاینی Th۱/Th۲ در دانش آموختگان نظامی با علائم روانی بیش تمرینی
محل انتشار: مجله یافته، دوره: 23، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 58
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_YAFTE-23-2_002
تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1404
چکیده مقاله:
مقدمه: فعالیت ورزشی در شرایط خاص می تواند باعث ایجاد سندرم بیش تمرینی شود که با بروز یک پاسخ التهابی و ضدالتهابی توسط سایتوکاین ها در افراد همراه است. تعادل سایتوکاین های التهابی و ضدالتهابی می تواند بیانگر قدرت سیستم ایمنی در برابر عوامل بیماری زا باشد. هدف از پژوهش بررسی اثر ۶ هفته محلول عسل بر تعادل اینترفرون گاما و اینترلوکین چهار بود.
مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه دارونما و محلول عسل انجام شد. بدین منظور از میان جامعه در دسترس شامل دانش آموختگان نظامی برای تائید اولیه، تعداد۷۰ نفر، با استفاده از پرسشنامه روانی بیش تمرینی بررسی شدند و در نهایت با استفاده از نشانگرهای خونی (کورتیزول و تستوسترون) بیش تمرینی تعداد ۳۸ نفر با دامنه سنی (۷۵/۱±۷۵/۲۰) سال و شاخص توده بدنی (kg/m۲ ۷/۱±۴/۱۹) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۹ نفره دارونما و محلول عسل تقسیم شدند. به منظور سنجش سطوح سرمی اینترفرون گاما و اینترلوکین چهار، قبل و بعد از ۶ هفته مصرف محلول عسل، میزان ۵ سی سی خون از ورید بازویی اشخاص گرفته و سطح سرمی آنها با روش الایزا اندازه گیری شد.
یافته ها: تغییرات سطوح این سایتوکاین ها با استفاده از آزمون تی مستقل در نرم افزار spss نسخه ۲۲ بررسی شد. به دنبال مصرف محلول عسل، افزایش سطوح اینترفرون گاما و کاهش اینترلوکین چهار در مقایسه با گروه دارونما مشاهده شد، که این اختلاف معنادار بود (۰.۰۵>P).
بحث و نتیجه گیری: مصرف ۶ هفته محلول عسل تعادل سایتوکاین های اینترفرون گاما و اینترلوکین چهار را در جهت کاهش عوارض ناشی از بیش تمرینی بر دستگاه ایمنی پیش برد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل کرمی
MSc of Sports Physiology and Health, Shahroud University of Technology, Shahroud, Iran
مهرداد بابایی
MSc of Sports Physiology and Health, Kharazmi University, Tehran, Iran
محمد رضا دهخدا
Department of Sports Physiology, Kharazmi University, Tehran, Iran
خدایار قربان
Department of Immunology, AJA University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
