بررسی شاخص های اسپیرومتری و علائم تنفسی در میان کارگران نجاری ، رنگ کار و اداری در کارخانه چوب در استان تهران در سال ۱۳۹۸

مقدمه: صنایع نجاری یکی از مهمترین صنایع کشور است که افراد بسیاری در آن اشتغال به کار دارند. هدف این مطالعه بررسی شاخص های اسپیرومتری و علائم تنفسی در میان کارگران نجاری، رنگ کار و اداری در کارخانه چوب در سال ۱۳۹۸ است. مواد و روش­ ها: این مطالعه مقطعی و از نوع مورد-شاهدی می باشد. جمعیت تحت مطالعه را ۱۰۰ نفر (۷۰ نفر مواجهه یافته و ۳۰ نفر مواجهه نیافته) تشکیل می­داد. اطلاعات دموگرافیک افراد توسط پرسشنامه بالینی و نیز تست­های عملکرد ریوی شامل ۱FEV، FVC، FEV۱/FVC، در کارگران انجام شد. تجزیه داده ها به روش آزمون های آماری  one way ANOVA  و Chi-Square Test انجام شد. یافته­ ها: متوسط گرد و غبار چوب قابل استنشاق برای کارگران شاغل در کارخانه، برابر ۰۱/۲ ± ۴۹/۴ برحسب mg / m۳بود که در مقایسه با استاندارد (۱TLV:) نشان داده شد. همچنین همه علائم تنفسی شامل سرفه، خلط، تنگی نفس و خس خس سینه در گروه مواجهه داشته بیشتر از گروه بدون مواجهه بود. درصد میانگین شاخص های اسپیرومتری, FVC, FEV۱/FVC FEV۱ افراد مواجهه داشته، به طور معناداری کمتر از افراد غیر مواجهه بود (۰۵/۰≤ P). بیشترین و کمترین درصد افراد در شغل نجاری، از نظر تست شاخص های اسپیرومتری دارای الگوی اسپیرومتری به ترتیب تحدیدی خفیف Mild)) و شدید بودند. بحث و نتیجه ­گیری: مواجهه با گرد و غبار چوب بعنوان یک عامل تعیین کننده شیوع علائم اختلالات تنفسی و کاهش ظرفیت های ریه می باشد. گرد و غبار چوب می تواند باعث کاهش حجم های ریوی و ایجاد مشکلات تنفسی در کارگران کارخانه صنعت چوب بشود.

کلیدواژه ها:

Lung function ، Respiratory symptoms ، Spirometric ، Wood dust ، اسپیرومتری ، سیستم تنفسی ، عملکرد ریه ، گرد و غبار چوب