بررسی عوامل باکتریال مننژیت کودکان و تعیین نتایج آنتی بیوگرام

مقدمه : مننژیت باکتریال هنوز به عنوان یکی از خطرناکترین بیماری های عفونی شناخته شده است که در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، با عوارض و تلفات زیادی همراه خواهد بود. هدف از این مطالعه، بررسی شایع ترین عوامل باکتریایی مننژیت کودکان زیر ده سال و تعیین مقاومت دارویی باکتری های جدا شده در مراجعین به بیمارستان های آموزشی شهر همدان بود. مواد و روشها: در طی دوسال (از خرداد ماه سال ۷۷ لغایت اردیبهشت سال ۷۹) تعداد ۵۸۲ کودک مشکوک به مننژیت از نظر کشت مایع نخاع، توزیع سنی، جنسی، فصلی و نتایج آنتی بیوگرام مورد بررسی قرار گرفتند.اطلاعات ضروری بیماران در پرسشنامه تنطیمی درج و سپس توسط نرم افزار آماری Epi-۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. گونه های میکروبی با روشهای بیوشیمیایی و سرولوژیک شناسایی شدند. برای آزمایش آنتی بیوگرام نیز از روش دیسک دیفیوژن کربی-بائر استفاده شد. یافته ها : از مجموع ۵۸۲ کودک زیر ده سال مشکوک به مننژیت تنها ۴۶ کودک (۹/۷%) دارای کشت مثبت باکتریایی بودند که از این تعدد ۹/۵۸% باکتریهای گرم مثبت و ۱/۴۱% باکتریهای گرم منفی جدا شد. شایع ترین باکتریهای جدا شده عبارت بودند از: استرپتوکوک پنومونیه ۹/۲۳% ، استافیلوکوک اورئوس ۱/۱۳%، اشریشیا کلی ۹/۱۰%، نایسریا مننژیتیدیس و پسودوموناس آئروژینوزا هرکدام ۵/۶%. بیشترین میزان بروز عفونت (۳/۲۸%) در کودکان با گروه سنی ۲ -۰ساله (۳/۲۸%) ، جنس مذکر (۴/۵۴%) و در فصل پائیز (۷/۴۳%) بود. در مورد نتایج آنتی بیوگرام از هشت آنتی بیوتیک تست شد، موثرترین آنتی بیوتیک برای هر دو گروه باکتری گرم مثبت و منفی جدا شده از بیماران، سفتی زوکسیم، کانامایسین و جنتامایسین بود؛ اما نسبت به آموکسی سیلین، آمپی سیلین و کلرامفنیکل مقاومت نسبتا" بالایی وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه، می توان چنین نتیجه گیری نمود که باکتری های گرم مثبت بویژه استرپتوکوک پنومونیه و استافیلوکوک اورئوس از عوامل اصلی ایجاد کننده مننژیت باکتریال کودکان منطقه مورد بررسی بشمار میآیند. اکثر گونه ها نسبت به آنتی بیوتیک های رایج مانند آموکسی سیلین، آمپی سیلین و کلرامفنیکل مقاومت نسبتا" بالایی داشتند.

کلیدواژه ها:

Bacterial agents ، Meningitis ، Children ، Antibiogram ، عوامل باکتریال ، مننژیت ، کودکان ، آنتی بیوگرام.