بررسی تاثیر بازخورد سازنده معلم در فرایند یاددهی– یادگیری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر سقز

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازخورد سازنده معلم بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر سقز است. بازخورد سازنده یکی از مولفه های کلیدی در فرایند یاددهی–یادگیری است که با ایجاد تعامل مثبت میان معلم و دانش آموز، به تقویت انگیزش درونی، افزایش اعتماد به نفس و ارتقای عملکرد تحصیلی منجر می شود. این پژوهش از نوع توصیفی–پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل تمامی معلمان و دانش آموزان پایه های چهارم تا ششم ابتدایی شهر سقز در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۵ می باشد. نمونه ای به حجم ۱۵۰ دانش آموز و ۳۰ معلم با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بازخورد سازنده معلم (researcher-made یا برگرفته از مدل های موجود مانند Hattie & Timperley, ۲۰۰۷) و کارنامه نمرات دانش آموزان بود. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین بازخورد سازنده معلم و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱). به عبارت دیگر، هرچه معلمان بازخوردهای دقیق تر، مثبت تر و انگیزشی تری ارائه دهند، عملکرد تحصیلی دانش آموزان بهبود می یابد. یافته ها بر ضرورت آموزش معلمان در زمینه مهارت های بازخورددهی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

بازخورد سازنده ، فرایند یاددهی–یادگیری ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی ، سقز