نقش سپاسگزاری از والدین در تربیت هویتی کودکان و نوجوانان از منظر حدیث امام رضا علیه السلام «ان الله امر بالشکر له و للوالدین، فمن لم یشکر والدیه لم یشکر الله»

شکرگزاری به مثابه یکی از ارزش های بنیادین و یکی از پایه های مهم تربیت اخلاقی و دینی، نقش مهمی در فرآیند تربیت و شکل گیری هویت کودکان و نوجوانان ایفا می کند. در منابع اسلامی، این ارزش با مفاهیمی چون تواضع، مسئولیت پذیری، و قدردانی از نعمت ها پیوندی عمیق دارد. حدیثی از امام رضا علیه السلام که می فرمایند: «ان الله امر بالشکر له و للوالدین، فمن لم یشکر والدیه لم یشکر الله»، دلالت روشنی بر ارتباط میان شکر والدین و شکر خداوند دارد و می تواند چارچوبی مفهومی برای تربیت نسل جدید فراهم سازد. هدف این مقاله، بررسی نقش سپاس گزاری از والدین در تربیت هویتی فرزندان از منظر این حدیث است. در این راستا، مفاهیمی چون هویت دینی، هویت اخلاقی، تربیت الگویی، پیوندهای عاطفی خانوادگی، و مدیریت بحران هویت در دوره نوجوانی بررسی شده اند. یافته های تحلیلی مقاله نشان می دهد که نهادینه سازی مفهوم شکر والدین در نظام تربیتی، نه تنها موجب استحکام پیوند خانوادگی می گردد، بلکه از بروز اختلالات هویتی، رفتاری و عاطفی در دوران نوجوانی نیز پیشگیری می کند.

کلیدواژه ها:

شکرگزاری ، امام رضا ، هویت دینی ، والدین ، شکر