آسیب های هوش مصنوعی و علوم مربوطه در حوزه آموزش و پرورش

هوش مصنوعی یک قابلیت است که امروزه در قالب ابزارهایی مانند Chat GPT، MusicLM Google، ChatSonicو Chinchilla استفاده می شود. همزمان با ادامه ی پیاده سازی هوش مصنوعی در مدارس و موسسات آموزشی، ایجاد تعادل بین فناوری و ارزش غیرقابل جایگزین معلمان انسانی و سیستم های آموزشی هوشمند بسیار مهم است. با برنامه ریزی دقیق و ادغام متفکرانه ی هوش مصنوعی، سیستم آموزشی می تواند از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی برای بهبود نتایج یادگیری و آماده سازی دانش آموزان برای بازارهای شغلی آینده بهره ببرد.در نهایت، این سوال که آیا باید به هوش مصنوعی در مدارس اجازه داده شود، به پذیرش مسئولانه نوآوری بستگی دارد و تضمین می کند که هوش مصنوعی به جای جایگزینی، تجربه یادگیری فردی دانش آموزان را غنی تر می کند.سیستم های آموزشی هوشمند نمی توانند جایگزین تعاملات حضوری شوند. معلمان واقعی روابط را تقویت می کنند، همکاری را تشویق می کنند و مهارت های نرم حیاتی را که هوش مصنوعی نمی تواند آنها را تکرار کند، مدل سازی می کنند.علیرغم مزایای فراوان هوش مصنوعی در آموزش، حفظ نقش اساسی معلمان واقعی بسیار مهم است. هوش مصنوعی نباید جایگزین همدلی، خلاقیت و شهودی شود که فقط هوش انسانی می تواند ارائه دهد، اطمینان از اینکه هوش مصنوعی در آموزش به طور مسئولانه مورد استفاده قرار می گیرد، نیازمند برنامه ریزی استراتژیک و رعایت دستورالعمل های دقیق است.وابستگی بیش از حد به ابزارهای هوش مصنوعی می تواند فرصت های مربیگری چهره به چهره، توسعه اجتماعی و پرورش همدلی را که فقط معلمان واقعی می توانند ارائه دهند، محدود کند

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش و پرورش ، آسیب های هوش مصنوعی ، دانش آموزان