بازتعریف مفهوم تدریس درعصرمعلم های دیجیتال

در قرن بیست و یکم و به ویژه در عصر تحول دیجیتال، مفهوم تدریس دچار دگرگونی عمیقی شده است. ظهور فناوری های نوین آموزشی، محیط های یادگیری هوشمند و ابزارهای دیجیتالی موجب شده اند نقش معلم از انتقال دهنده دانش به تسهیل گر، راهنما و طراح تجربه های یادگیری تغییر یابد.این پژوهش با هدف بررسی ابعاد جدید تدریس در عصر معلمان دیجیتال، به تبیین مهارت ها، شایستگی ها و رویکردهای موردنیاز برای ایفای نقش موثر در محیط های آموزشی فناورمحور می پردازد. یافته ها نشان می دهد که تدریس در دنیای دیجیتال بر تعامل دوسویه، یادگیری مشارکتی، تولید محتوای تعاملی و استفاده خلاقانه از داده های آموزشی استوار است. معلمان دیجیتال با بهره گیری از هوش مصنوعی، یادگیری ترکیبی، واقعیت افزوده و پلتفرم های یادگیری مجازی، فرایند آموزش را از حالت ایستا به فرایندی پویا، شخصی سازی شده و یادگیرنده محور تبدیل کرده اند.در نتیجه، بازتعریف تدریس در این عصر،مستلزم تغییر نگرش از انتقال دانش به خلق تجربه های یادگیری معنادار و پایدار است.

کلیدواژه ها:

تدریس دیجیتال ، تحول آموزشی ، فناوری آموزشی ، یادگیری مجازی ، شایستگی معلم دیجیتال