تدوین الگوی گذر از کلاس سنتی به آموزش فناورانه جغرافیا: مطالعه ای به روش بنیادبخشی

تحول در فناوری اطلاعات و ارتباطات نظام آموزشی را با چالشهای جدی مواجه کرده است. درس جغرافیا، به دلیل ماهیت تصویری و فضا محور خود ظرفیت بالایی برای بهره گیری از فناوریهای نوین دارد. این پژوهش با هدف تدوین الگویی برای گذار از کلاسهای سنتی به آموزش فناورانه در درس جغرافیا انجام شد. این مطالعه کیفی با رویکرد نظریه پردازی داده بنیاد صورت گرفت مشارکت کنندگان شامل هشت معلم جغرافیای متوسطه دوم بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. دادهها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته گردآوری و با استفاده از کدگذاری،باز محوری و گزینشی تحلیل شدند. ابزار گردآوری داده ها صاحبه نیمه ساختار یافته بود تحلیل داده ها نشان داد که شرایط علی مانند تنوع بخشی به تجربه یادگیری، پاسخ به تفاوتهای فردی و آموزش فعال از عوامل گرایش معلمان به بهره گیری از فناوری بودند. عوامل فرهنگی اجتماعی آموزشی برنامه ریزی و فردی حرفه ای به عنوان زمینههای تاثیرگذار شناسایی شدند. همچنین، تسهیل کننده هایی همچون حمایتهای سازمانی و زیر ساخت مناسب در برابر محدودکننده هایی مانند ضعف تجهیزات، ترس از فناوری و کمبود انگیزه قرار گرفتند راهبردهای اتخاذ شده نیز شامل توانمند سازی حرفه ای معلمان و بهره گیری از ابزارهای دیجیتال بود این یافته ها نشان داد که تحقق آموزش فناورانه جغرافیا نیازمند درک عمیق از عوامل زمینهای و اتخاذ راهبردهای جامع است.

کلیدواژه ها:

آموزش فناورانه جغرافیا ، نظریه داده بنیاد ، کلاس سنتی