واکاوی پدیدارشناسانه فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه

فرسودگی تحصیلی به عنوان یک چالش جدی در حوزه آموزش مطرح شده است که با کاهش رفاه روانی و عملکرد دانش آموزان همراه است. این پژوهش با هدف شناسایی تجربیات دانش آموزان دبیرستانی از فرسودگی تحصیلی انجام شد. روش پژوهش کیفی-پدیدارشناختی بود؛ جامعه آماری شامل دانش آموزان دبیرستانی با سابقه فرسودگی تحصیلی و نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شد. مداخله شامل انجام مصاحبه های نیمه ساختارمند با دانش آموزان بود که ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مدل MI-Student Survey (۱۹۸۶) و مصاحبه های عمیق بودند. داده ها با استفاده از تحلیل مضامین استخراج و سنتز شدند. نتایج نشان داد که فرسودگی تحصیلی دانش آموزان ریشه در عوامل شخصی، آموزشی و خانوادگی داشته و منجر به خستگی، عاطفی بی تفاوتی و کاهش تعهد تحصیلی می شود. همچنین، فشارهای ناشی از انتظارات بالای آموزشی و عدم تعادل بین یادگیری و استراحت به عنوان دلایل اصلی شناسایی شدند. در نهایت یافته ها اهمیت طراحی برنامه های پیشگیرانه برای کاهش عوامل موثر بر فرسودگی و ارتقای رفاه روانی دانش آموزان را برجسته کردند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی تحصیلی ، تحلیل مضامین ، رفاه روانی ، دانش آموزان دبیرستانی ، مصاحبه عمیق