بررسی رابطه شاداب سازی محیط با ارتقاء سلامت روانی در معلمان

حفظ سلامت روان معلمان به عنوان عامل کلیدی در ارتقای کیفیت یادگیری ضروری است؛ با این حال، فشارهای شغلی و محیط نامناسب مدرسه می تواند سلامت روان این قشر را به خوبی تحت تاثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین شاداب سازی محیط مدرسه و ارتقای سلامت روان معلمان مدارس استثنایی شهرستان رشت انجام شد. طرح پژوهش توصیفی-پیمایشی بود؛ جامعه آماری شامل ۱۷۴ معلم مدارس استثنایی مقاطع ابتدایی و متوسطه اول بود که ۱۲۰ نفر به صورت تصادفی و در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها پرسشنامه های استاندارد «عوامل موثر بر شاداب سازی مدارس» (محقق ساخته) و سلامت روان، گلدبرگ (۱۹۷۹) بودند که روایی و پایایی آنها تایید شده بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون های همبستگی، مستقل، آنالیز واریانس و رگرسیون) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین شاداب سازی محیط مدرسه و سلامت روان معلمان رابطه مثبتی وجود دارد و این ارتباط در تمامی گروه های سنی و جنسیتی یکنواخت بود. همچنین تحلیل رگرسیون تایید کرد که عوامل محیطی می توانند پیش بینی کننده موثری بر سلامت روان معلمان باشند. به طور کلی، بهبود محیط آموزشی از طریق شاداب سازی می تواند به کاهش استرس و افزایش رضایت شغلی معلمان منجر شود؛ بنابراین برنامه های شاداب سازی محیط مدرسه را می توان به عنوان یک راهکار کارآمد در سیاست های آموزشی توسعه داد.

کلیدواژه ها:

شاداب سازی محیط مدرسه ، سلامت روان معلمان ، مدارس استثنائی