پیش بینی بهزیستی تحصیلی بر اساس یادگیری خودراهبر با میانجی گری اشتیاق تحصیلی

بهزیستی تحصیلی به عنوان یک شاخص کلیدی در موفقیت دانش آموزان در محیطهای آموزشی، تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله خودراهبری در یادگیری و اشتیاق تحصیلی قرار دارد. این پژوهش با هدف پیش بینی بهزیستی تحصیلی بر اساس خودراهبری در یادگیری با میانجی گری اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر بانه انجام شد. پژوهش حاضر از نظر جمع آوری داده ها توصیفی-همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه شهر بانه در نیمسال دوم سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ با مجموع ۵۰۶۶ دانش آموز بود. تعداد ۳۰۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. دانش آموزان پرسشنامه بهزیستی تحصیلی پیترینن و همکاران (۲۰۱۴)، پرسشنامه آمادگی خودراهبری در یادگیری فیشر و همکاران (۲۰۰۱) و پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریک و همکاران (۲۰۰۴) را تکمیل کردند. برای برازش مدل و آزمون فرضیه ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین خودراهبری در یادگیری و بهزیستی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت و اشتیاق تحصیلی نیز در این رابطه نقش میانجی ایفا کرد. این پژوهش بر اهمیت پرورش خودراهبری در یادگیری و افزایش اشتیاق تحصیلی برای بهبود بهزیستی تحصیلی تاکید کرد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی ، تحصیلی ، خودراهبری در یادگیری ، اشتیاق تحصیلی ، دانش آموزان