مرور نظام مند مدلهای اعتماد سازمانی

ظهور مکتب نئوکلاسیک شروع روشن شدن اهمیت نیروی انسانی برای سازمان بود؛ و اکنون در ابتدای هزاره سوم نیروی انسانی به مثابه قلب تپنده سازمان شناخته می شود و اعتماد این نیروها به سازمان همانند خونیست که در رگهای سازمان جریان دارد. اعتماد سازمانی پدیده ای چند سطحی است و بیانگر ارزیابی اعضای سازمان از سیستم های سازمان یافته یا پیش بینی پذیر در مورد صلاحیت پاسخ دادن آنها به اهداف و مسئولیت های خود و پایبندی به اصول اخلاقی پذیرفته شده در ارتباطات با ذی نفعان است. در رابطه با بررسی کردن بیشتر این شکاف، این تحقیق با به کار بستن یک شیوه نظام مند و چهارچوب هفت مرحله ای پتیکر و رابتز و با مراجعه نمودن به متون علمی اعتماد سازمانی در بازه زمانی (۱۹۹۵-۲۰۲۲) میلادی تلاش می کند که ضمن وضوح بخش مفهومی سازه اعتماد سازمانی، به بررسی و جمع بندی مدل های مفهومی سازه اعتماد سازمانی و محدودیت های آنان بپردازد و به این نتیجه برسد که آیا خلاءی در رابطه با مدل اعتماد سازمانی وجود دارد یا خیر؟ در بررسی ۱۳۴۲۳ مطالعه تنها ۶۳ مورد بر سازه اعتماد سازمانی تمرکز داشتند. همچنین از این ۶۳ مورد مقاله مرتبط با موضوع تنها ۶ مورد به ارائه مدل اعتماد سازمانی پرداخته اند، که هرکدام علی رقم داشتن نقاط قوت از محدودیت هایی نیز برخوردارند. محدودیت های مدل های یافت شده به طور خلاصه شامل ارائه مدل برای اعتماد در سازمان یا اعتماد میان فردی به جای اعتماد سازمانی، در نظر گرفتن اعتماد سازمانی به عنوان یک پدیده یک طرفه یا صرفا به عنوان یک مقوله روانشناختی، استخراج مروری اکثر مدل ها محدود بودن مدل به روابط یک فرد اعتماد کننده و اعتماد شونده خاص، بررسی مولفه های محدود در مدل و تاثیرگذاری عوامل زمینه ای بر مدل است. بنابراین به نظر می رسد که با وجود چند مدل اعتماد سازمانی، همچنان مدل جامع و کاملی برای این سازه حیاتی سازمان ارائه نشده است و در زمینه مطالعات اعتماد سازمانی با فقدان مدلی که به طور جامع در برگیرنده مولفه های تاثیرگذار بر اعتماد سازمانی باشد، مواجه هستیم.

کلیدواژه ها:

اعتماد سازمانی ، مدل ، مرور نظام مند