بررسی رابطه انعطاف پذیری سازمانی با سطح نوآوری در بخش خدمات فناوری اطلاعات

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه انعطاف پذیری سازمانی با سطح نوآوری در بخش خدمات فناوری اطلاعات می باشد. از آنجا که این دو عامل می توانند تاثیرات متقابل و مستقیمی بر عملکرد و توان رقابتی سازمانها داشته باشند، شناسایی نحوه تعامل آنها اهمیت ویژه ای دارد. همچنین درک اینکه چگونه انعطاف پذیری می تواند به تقویت نوآوری کمک کند و برعکس، نوآوری می تواند موجب افزایش انعطاف پذیری سازمانها شود می تواند به مدیران و تصمیم گیرندگان کمک کند تا راهبردهایی کارآمد برای رشد و توسعه سازمان خود تدوین نمایند. این پژوهش روش توصیفی-تحلیلی است که از منابع موجود در کتابخانه ها و بانک های اطلاعاتی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که نوآوری خدمات به طور گسترده ای به عنوان توسعه یا افزایش پیشنهادات نامشهود یا فرآیندهای اساسی درگیر در ایجاد مفاهیم خدمات جدید یا بهبود یافته برای ارائه منافع به مشتریان شناخته شده است. اصطلاح «نوآوری» شامل فعالیت های مختلفی است که در زمینه های خدمات مختلف رخ می دهند. توجه به این نکته مهم است که نوآوری تنها به بخش خدمات محدود نمی شود و حتی بخش های غیر خدماتی می توانند به طور بالقوه خدمات ارزش افزوده را در محصولات ملموس موجود خود بگنجانند و در حوزه خدمات نوآورانه فعالیت. کنند علاوه بر، این توجه به این نکته است که نوآوری در بخش خدمات فناوری اطلاعات ضروری است نوآوری خدمات به اجرای فرآیندهای تحول یا اتخاذ طرح های جدید مهم فناورانه برای ارتقای تجربیات مشتری اشاره دارد این امر مستلزم مشارکت پویا و انعطاف پذیری سازمانی در بازار متغیر است.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری سازمانی ، سطح نوآوری ، خدمات فناوری اطلاعات