تاثیر شبکه های اجتماعی درون سازمانی بر سرمایه های انسانی با نقش میانجی تسهیم دانش (مورد مطالعه شرکت های دانش بنیان ذیل معاونت علمی ریاست جمهوری)

هدف اصلی این پژوهش تعیین تاثیر شبکه های اجتماعی درون سازمانی بر سرمایه های انسانی با توجه به نقش میانجی تسهیم دانش در شرکت های دانش بنیان ذیل معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی بوده و بر اساس ماهیت و نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی-پیمایشی می باشد و از نظر زمان، نیز از نوع مقطعی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه مدیران شرکت های دانش بنیان که در سال ۱۴۰۳ مشغول به فعالیت بودند و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه ۳۷۰ نفر تعیین شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های شبکه های اجتماعی سازمانی از مهانیان و مجردی (۱۳۹۳)؛ تسهیم دانش برگرفته از اسمیت و همکاران (۲۰۰۵) و سرمایه انسانی از او و همکاران (۲۰۰۸) بود. روایی پرسشنامه ها به روش روایی سازه از طریق تحلیل عاملی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ سنجیده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نیز از روش مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ و SmartPLS نسخه ۳ بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که در سطح خطای کمتر از ۰.۰۱ شبکه های اجتماعی درون سازمانی تاثیر مثبت و معنی داری بر سرمایه های انسانی و تسهیم دانش دارد و همچنین تاثیر مثبت و معنی داری تسهیم دانش بر سرمایه های انسانی تایید شد. در نهایت، تسهیم دانش نقش واسطه ای معناداری در رابطه بین شبکه های اجتماعی درون سازمانی با سرمایه های انسانی شرکت های دانش بنیان ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

شبکه های اجتماعی درون سازمانی ، سرمایه های انسانی ، تسهیم دانش ، شرکت های دانش بنیان