اثر کودهای شیمیایی و محرک های زیستی بر عملکرد و صفات رشد گوجه فرنگی

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف کودهای شیمایی و محرک های زیستی بر عملکرد و صفات رشد گوجه فرنگی پژوهشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصافی با سه تکرار در سال 1390 در شهرستان جیرفت به اجرا در آمد. تیمارهای مورد مطالعه شامل کودهای شیمیایی به صورتNPK20,20,20 ،NPK15,5,30 و زیست محرکهای هیومی فورته، فسنوترن و کادوستیم، با غلظت های صفر، 2 و 4 میلی گرم در هزار که در سه مرحله به صورت محلول پاشی اعمال شدند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر کودهای شمیایی و محرک های زیستی بر روی تعداد میوه، عملکرد در مترمربع و تعداد گل در سطح 1% و بر صفاتیهمچون طول میوه و عملکرد در بوته در سطح 5% معنی دار شدند و صفاتی مثل وزن تک میوه، ارتفاع گیاه، معنی دار نبودند. بهترین تیمار در این پژوهش هیومی فورته با غلظت 4 میلی گرم در هزار بود که منجر به بیشترین تعداد میوه، عملکرد در بوته و عملکرد در مترمربع شد.

کلیدواژه ها:

هیومی فورته ، فسنوترن ، کادوستیم ، NPK20 ، 20 ، 20 ، NPK15 ، 5 ، 30 /محلول پاشی