مرور نظام مندی بر چگونگی و میزان تاثیر اختلالات شخصیت بر روابط بین زوجین و طلاق آنها از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۳

تمایل زن و مرد به ازدواج نیاز فطری و غریزی انسان، است بقای نسل و حفظ سنتهای ملی و مذهبی و بهترین شیوه تربیت کودکانی سالم، ازدواج است. با وجود این گاهی ازدواج می تواند وسیله نابرابری و بروز برخی اختلالات خلقی در یکی از زوجین باشد. وجود اختلالات روانی و بالاخص اختلالات شخصیت که مقاوم در برابر درمان می باشند می تواند زمینه ای برای بروز دلزدگی، ناسازگاری، طلاق قانونی یا طلاق عاطفی باشد. با وجود آمار بالای طلاق و وجود پیامدهای منفی اجتماعی ناشی از آن که ممکن است خود باعث بروز اختلالات خلقی شود و در جهت ارج نهادن به کانون خانواده و جلوگیری از هم پاشیدن آن لازم است ابتدا به زوجین شناخت جامعی نسبت به خلق و خو و اختلالهای احتمالی افراد و ساختار شخصیتی آنها که موجب عدم سازگاری و تاب آوری برای مشکلات زندگی مشترک می شود داد تا بتوان به درکی جامع در خصوص علل عدم ناسازگاری و تاب آوری زوجین و درخواست طلاق آنان رسید و از هزینه های ناشی از طلاق هم کاست. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان و چگونگی تاثیر وجود اختلالات روانی در بین زوجین متقاضی طلاق یا طلاق گرفته با روش توصیفی و کتابخانه ای و با استفاده از منابع مرجع و مقالات و مطالعات ده سال اخیر در حوزه روان شناسی به شیوه مطالعه مروری انجام شده است. نتایج مطالعات ده سال اخیر نشان می دهند که اختلالات شخصیت بالاخص اختلالات شخصیت کلاستر B یکی از علل موثر و شایع بر تحقق اختلافات خانوادگی فی ما بین زوجین بوده و در نهایت می تواند یکی از اسباب تحقق طلاق و جدایی بین زوجین باشد. علاوه بر این رابطه بین این دسته از اختلالات روانی و روابط عاشقانه دوسویه است روابط زوجیت بر علائم اختلالات شخصیت تاثیر می گذارد. اگر زوج آسیب دیده از اختلالات شخصیت در پذیرش و پرورش رابطه کوشا باشد موجب تثبیت علائم و اگر در حال بازپس گیری حقوق از دست رفته خود باشد موجب تشدید علائم شده و همچنین بر کیفیت رابطه، ثبات و رضایت زناشویی نیز تاثیر مستقیم و منفی دارد.

کلیدواژه ها:

اختلالات شخصیت ، طلاق ، اختلالات خلقی ، ناسازگاری ، تاب آوری