نقش تعدیلگر خودکارامدی کارآفرینانه در رابطه بین تطبیق پذیری کارراهه بر رفتار دوسو توان

علیرغم توجه روزافزون به رفتارهای دو سوتوان همراه با گرایش و خودکارآمدی کارآفرینانه هنوز هم در ادبیات تحقیق خلاء هایی وجود دارند که عدم مطالعه تطبیق پذیری کارراهه در این بین از سوی پژوهشگران مغفول مانده است. هدف تحقیق حاضر بررسی نقش تعدیلگر خودکارآمدی کارآفرینانه رابطه بین تطبیق پذیری کارراهه بر رفتار دوسو توان است. جامعه آماری تحقیق شرکت های دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری پردیس است. تعداد آن ها ۲۸۹ شرکت است و با روش نمونه گیری تصادفی و جدول مورگان ۱۶۵ شرکت به عنوان حجم نمونه تعیین شدند. روش گردآوری داده ها کتابخانه ای و میدانی است و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه رفتار دوسوتوان گارسیا (۲۰۱۶)، پرسشنامه تطبیق پذیری کارراهه ساویکاس و پورفیلی (۲۰۱۲) و پرسشنامه خودکارآمدی کارآفرینانه دی نابل (۱۹۹۹) است. روایی از طریق نظرات خبرگان و پایایی با آلفای کرونباخ تایید جهت تجزیه و تحلیل داده ها از رویکرد معادلات ساختاری و نرم افزار PLS استفاده شد. یافته ها نشان داد که تطبیق پذیری کارراهه بر رفتار دوسوتوان تاثیر مثبت معناداری دارد و همچنین خودکارآمدی کارآفرینانه بر رفتار دوسوتوان تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

تطبیق پذیری کارراهه ، رفتار دوسوتوان ، خودکارآمدی کارآفرینانه