جایگاه امر به معروف و نهی از منکر در نظام کیفری ایران

امر به معروف و نهی از منکر به عنوان دو اصل اساسی، اسلامی جایگاه ویژه ای در نظام کیفری ایران دارند و از مبانی اصلی سیاست جنایی کشور محسوب می شوند. این پژوهش به تحلیل جایگاه این دو اصل در قوانین کیفری ایران و نحوه اجرای آنها در راستای تحقق اهداف اسلامی می پردازد، همچنین تاثیر این اصول بر ترویج اخلاق اسلامی، حفظ نظم اجتماعی و پیشگیری از جرایم مورد بررسی قرار می گیرد. با تمرکز بر قوانین موجود از جمله قانون اساسی و قانون مجازات اسلامی، تلاش شده است تا نحوه تعریف این اصول، چالش ها و موانع اجرای آنها و نیز اثرات عملی آنها بر نظام حقوقی و اجتماعی ایران تحلیل شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که اجرای صحیح امر به معروف و نهی از منکر می تواند نقشی موثر در ارتقای ارزش های دینی، تامین امنیت اجتماعی و پیشگیری از فساد داشته باشد. با این حال، موانعی نظیر ابهامات قانونی، برداشت های متناقض و چالش های اجرایی از جمله مسائلی است که نیازمند توجه و بازنگری در سیاست گذاری ها و اجرای قوانین مرتبط است.

کلیدواژه ها:

امر به معروف ، نهی از منکر ، نظام کیفری ، ایران ، قانون اساسی ، امنیت اجتماعی