تاثیر فناوری اطلاعات بر قراردادهای الکترونیک
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 46
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EMCONF11_249
تاریخ نمایه سازی: 16 آبان 1404
چکیده مقاله:
فناوری اطلاعات به طور چشمگیری بر قراردادهای الکترونیک تاثیر گذاشته است. این تاثیرات در چندین بعد قابل مشاهده است. با اتوماسیون فرآیندهای مدیریت قرارداد زمان و هزینه به طور قابل توجهی کاهش می یابد. نرم افزارهای مدیریت قرارداد می توانند وظایف مانند ایجاد مسیریابی و تایید قراردادها را خودکار کنند که این امر به تیم های حقوقی اجازه می دهد تا بر وظایف استراتژیک تر تمرکز کنند. قراردادهای الکترونیکی به صورت دیجیتال ذخیره می شوند و به راحتی در دسترس هستند که همکاری بین تیم های مختلف را تسهیل می کند و به بهبود ارتباطات کمک می کند، همچنین دسترسی به قراردادها برای هر کسی که به آنها نیاز دارد، آسان تر می شود. امنیت این قراردادها نیز با استفاده از فناوری های رمزگذاری افزایش می یابد و کمتر در معرض از بین رفتن یا آسیب قرار می گیرند. نرم افزارهای مدیریت قرارداد همچنین می توانند داده های قرارداد را ردیابی و تجزیه و تحلیل کنند که به ارائه بینش های ارزشمند در مورد عملکرد و ریسک های قرارداد کمک می کند. علاوه بر این، قراردادهای هوشمند به عنوان یک نوع قرارداد الکترونیکی به صورت خودکار اجرا می شوند و نیاز به واسطه را از بین می برند. این حریم قراردادها با استفاده از فناوری بلاک چین شفافیت و امنیت را افزایش می دهند و به جلوگیری از تقلب کمک می کنند. پیشرفت در فناوری امضای دیجیتال و روش های احراز هویت الکترونیکی اعتبار بیشتر قراردادهای الکترونیکی را فراهم می کند. این ابزارها اطمینان بیشتری از صحت و اعتبار قراردادها ایجاد می کنند. با این، حال قراردادهای الکترونیکی با چالش های متعددی مواجه هستند. یکی از مهمترین چالش ها اعتبار قانونی این قراردادها است به خصوص در سطح بین المللی قوانین مختلف در کشورهای مختلف می تواند منجر به پیچیدگی های قانونی شود و حل اختلافات را دشوار کند. خصوصی و امنیت داده ها نیز از چالش های مهم است با توجه به اینکه قراردادهای الکترونیکی نیاز به تبادل اطلاعات شخصی و مالی دارند حفاظت از این داده ها از اهمیت بالایی برخوردار است. نبود قوانین شفاف و یکپارچه در سطح ملی و بین المللی، از دیگر موانع حل اختلافات است. علاوه بر این مشکلات فنی مانند قطع اینترنت و عدم دسترسی به پلتفرم های الکترونیکی می توانند از موانع اجرای موفق قراردادهای الکترونیکی باشند. در مجموع، فناوری اطلاعات با ارتقای کارایی امنیت و همکاری در قراردادهای الکترونیکی، نقش مهمی در تسهیل تجارت الکترونیک و گسترش بازارها ایفا می کند. با این حال برای بهره برداری کامل از این پتانسیل لازم است چالش های حقوقی و فنی موجود شناسایی و حل شوند. توسعه فناوری های نوین و قوانین مناسب می تواند به تسهیل و بهبود این روند کمک کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسن اکبری
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران (بوشهر)