ارزیابی اصول ساختاری در توانمندسازی نیروی انسانی در سازمان های آموزشی

توانمندسازی نیروی انسانی دارای معنای عام و خاص و تعبیرهای بیشماری است و این تنوع تعریف ها و رویکردها انسجام و یکپارچگی را از این مفهوم با مشکل روبه رو ساخته است. توانمندسازی در حقیقت فرایند مستمر و دائمی است و در محیط پویا در سطوح متفاوت مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. توانمندسازی به موضوعات انگیزشی یا روان شناسی، تغییرات ساختاری، عناصر فرهنگی، تاریخی و ارزش ها و نگرش های موجود در بافت سازمانی اشاره دارد. توانمندسازی کارکنان عبارت است از مجموعه سیستم ها، روش ها و اقداماتی که از راه توسعه قابلیت و شایستگی افراد در جهت بهبود و افزایش بهره وری، بالندگی و رشد و شکوفایی سازمان و نیروی انسانی با توجه به هدف های سازمان به کار گرفته می شوند. توانمندسازی فرایندی است که در آن از طریق توسعه و گسترش نفوذ و قابلیت افراد و تیم ها به بهبود و بهسازی مستمر عملکرد کمک می کند. توانمندسازی یک راهبرد توسعه و شکوفایی سازمانی است.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی نیروی انسانی ، تحول و نوآوری آموزش ، معلمان