بررسی نقش سازوکارهای حکمرانی بر شاخصهای سیاست گذاری و نظارت

در دهه های اخیر مفهوم حکمرانی به عنوان یکی از محورهای اساسی توسعه، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در نظام های مدیریتی و تصمیم گیری مطرح شده است. این پژوهش با هدف بررسی نقش سازوکارهای حکمرانی بر شاخصهای سیاست گذاری و نظارت انجام شده است. سازوکارهای حکمرانی شامل ابزارها، فرآیندها و نهادهایی هستند که از طریق آن ها تصمیمات عمومی اتخاذ و اجرا می شوند و زمینه های مشارکت، شفافیت، پاسخگویی و عدالت را فراهم می کنند. در این مطالعه تلاش شده است تا با رویکردی مروری و تحلیل مفاهیم بنیادین، حکمرانی، ابعاد سیاست گذاری و نظارت و نحوه تعامل این سه حوزه چگونگی تاثیرگذاری ساختارهای حکمرانی بر کیفیت تصمیم گیری های کلان و فرآیندهای نظارتی تبیین گردد. یافته های نظری نشان می دهد که حکمرانی موثر از طریق سازوکارهایی چون شفافیت، مشورت، پذیری، استقلال نهادی و سازگاری نهادی می تواند منجر به بهبود کیفیت سیاست گذاری، افزایش مشارکت ذینفعان و ارتقای کارآمدی و مشروعیت نظارت شود. همچنین نقش نهادهای نظارتی مستقل، مکانیسم های پاسخگویی داخلی و نظارت مردمی به عنوان بخشی از سازوکارهای حکمرانی در تضمین اجرای صحیح سیاست ها و جلوگیری از فساد کلیدی است. بر این اساس، نتیجه پژوهش تاکید می کند که طراحی و تقویت سازوکارهای حکمرانی پیش نیاز تحقق سیاست گذاری هوشمند، نظارت اثربخش و توسعه پایدار می باشد.

کلیدواژه ها:

حکمرانی ، سازوکارهای ، حکمرانی ، سیاست گذاری ، نظارت ، شفافیت ، پاسخگویی ، مشارکت اجتماعی