مطالعه کاربرد اعداد در پایه اول ابتدایی

یادگیری کودکان در دوره ابتدایی به عنوان نخستین مرحله رسمی آموزش، نقشی بنیادین در شکل گیری توانایی های شناختی، اجتماعی و عاطفی آنان دارد. در این میان، توجه به تفاوت های فردی و سبک های یادگیری متنوع کودکان اهمیت ویژه ای دارد، زیرا هر کودک با شیوه ای خاص اطلاعات را دریافت و پردازش می کند. سبک های یادگیری شامل بصری، شنیداری، جنبشی-لمسی و ترکیبی هستند که هر یک نیازمند رویکردهای آموزشی متفاوتی می باشند. پژوهش حاضر با هدف ارائه چارچوبی علمی و کاربردی برای آموزش مفاهیم درسی با در نظر گرفتن این تنوع طراحی شده است. در این چارچوب، معلمان با بهره گیری از فناوری های نوین آموزشی، ابزارهای دیجیتال و روش های تعاملی می توانند مسیر یادگیری شخصی سازی شده ای برای هر دانش آموز فراهم آورند. این چارچوب بر اساس اصول یادگیری تطبیقی، بازی سازی آموزشی و استفاده از بازخورد فوری بنا شده است تا علاوه بر افزایش انگیزه، به بهبود درک مفاهیم پایه و مشارکت فعال تر دانش آموزان منجر شود. نتایج مورد انتظار از اجرای این چارچوب شامل ارتقای کیفیت یادگیری، کاهش شکاف های آموزشی میان دانش آموزان با سبک های یادگیری متفاوت و افزایش کارآمدی فرآیند تدریس خواهد بود. همچنین، این رویکرد می تواند به عنوان الگویی برای طراحی برنامه های درسی نوین در نظام آموزشی مورد استفاده قرار گیرد. توجه به سبک های یادگیری کودکان نه تنها موجب بهبود عملکرد تحصیلی آنان می شود، بلکه زمینه ساز پرورش مهارت های اجتماعی، خلاقیت و تفکر انتقادی نیز خواهد بود. این مقاله تلاش دارد با ترکیب یافته های پژوهشی جدید و رویکردهای نوین آموزشی، مدلی جامع برای آموزش مفاهیم درسی در دوره ابتدایی ارائه دهد که قابلیت اجرا در محیط های آموزشی متنوع را داشته باشد.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، آموزش تطبیقی ، آموزش ابتدایی ، بازی سازی آموزشی ، شخصی سازی یادگیری