رابطه خودارزشمندی و تعاملات والد-فرزند با سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین خودارزشمندی و تعاملات والد-فرزند با سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم بود. روش پژوهش همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش، پسر دوره متوسطه دوم شهر نهاوند به تعداد ۲۵۰۰ نفر بود که از بین آنها با نمونه گیری خوشه ای مرحله ای ۳۶۰ نفر انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱)، خودارزشمندی CSWS توسط کروکر و همکاران (۲۰۰۳)، رابطه والد-کودک (پیانتا؛ ۲۰۱۱) بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده از رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل شد. نتایج نشان داد بین خودارزشمندی با سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین تعامل والد-فرزند با سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. براساس خودارزشمندی و تعامل والد-فرزند دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم می توان با سرزندگی تحصیلی پیش بینی کرد.

کلیدواژه ها:

تعاملات والد-فرزند ، خودارزشمندی ، سرزندگی تحصیلی