تاثیر سبک تدریس معلم بر خودانگیزشی دانش آموزان

سبک تدریس معلم یکی از عوامل موثر در ایجاد و تقویت خودانگیزشی در دانش آموزان به شمار می آید. خودانگیزشی، به عنوان نیروی محرکه داخلی، نقش کلیدی در افزایش علاقه، تلاش و موفقیت تحصیلی دانش آموزان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک های مختلف تدریس معلمان بر میزان خودانگیزشی دانش آموزان انجام شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که سبک تدریس فعال و مشارکتی معلمان، باعث افزایش خودانگیزشی در دانش آموزان می شود، در حالی که سبک تدریس سنتی و کنترل گرایانه تاثیر منفی بر این مولفه دارد. این مطالعه با تحلیل داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه و مصاحبه با معلمان و دانش آموزان، به اهمیت آموزش معلمان در به کارگیری سبک های تدریس متناسب با نیازهای روانی و انگیزشی دانش آموزان تاکید می کند. نتایج همچنین نشان می دهد که ایجاد فضای یادگیری پویا و حمایتگر، زمینه ساز تقویت خودانگیزشی در دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

سبک تدریس ، خودانگیزشی ، دانش آموزان ، یادگیری فعال ، مشارکت آموزشی