تحلیل اهمیت یادگیری برنامه نویسی در تربیت نیروی انسانی متخصص در عصر دیجیتال

هدف پژوهش حاضر، بررسی مسائل مربوط به اهمیت یادگیری برنامه نویسی در تربیت نیروی انسانی متخصص در عصر دیجیتال است. رویکرد پژوهشی به کار برده شده کیفی و مبتنی بر تحلیل محتوای متون و منابع علمی معتبر است. مبانی نظری این مقاله مبتنی بر دیدگاه نظریه ی «یادگیری سازنده» پیاژه می باشد که بر نقش فعال یادگیرنده در فرایند یادگیری تاکید دارد. سوال اصلی مقاله این بود که آیا می توان از طریق آموزش برنامه نویسی، مهارت های حل مسئله و تفکر انتقادی را در نیروی انسانی آینده توسعه داد؟ یافته های تحقیق نشان داد که، بهبود کیفیت آموزش برنامه نویسی می تواند به میزان چشمگیری در ارتقاء توانمندی های شناختی، مهارت های ارتباطی و حل مسئله در دانش آموزان و دانشجویان موثر باشد. همچنین، آموزش برنامه نویسی می تواند به عنوان ابزاری قدرتمند در پرورش نیروی کار خلاق و توانمند جهت مواجهه با چالش های اقتصاد دیجیتال عمل کند. در نهایت، نتایج پژوهش نشان داد که طراحی دوره های آموزشی مبتنی بر اصول یادگیری فعال و تمرکز بر مهارت های کاربردی می تواند در تربیت نیروی انسانی متخصص نقشی کلیدی ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

برنامه نویسی ، تربیت نیروی انسانی ، مهارت های دیجیتال ، یادگیری فعال ، تفکر انتقادی ، اقتصاد دیجیتال