طراحی برنامه مداخله ای مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر برای افزایش شادمانی تحصیلی و رضایت از مدرسه

شادمانی تحصیلی و رضایت از مدرسه، دو عامل حیاتی در تجربه دوران تحصیل دانش آموزان محسوب می شوند که تاثیر مستقیم و قابل توجهی بر جنبه های مختلف رشد، یادگیری، و سلامت روان آن ها دارند. در مقابل، عدم شادمانی و نارضایتی از محیط مدرسه می تواند منجر به افت تحصیلی، ترک تحصیل، و بروز مشکلات رفتاری و روانی شود. روانشناسی مثبت نگر که بر مطالعه و تقویت نقاط قوت و بهزیستی انسان تمرکز دارد، رویکردی نوین و موثر برای ارتقاء شادمانی و رضایت در محیط های آموزشی ارائه می دهد. این مقاله به طراحی یک برنامه مداخله ای جامع و نظام مند با رویکرد روان شناسی مثبت نگر برای افزایش شادمانی تحصیلی و رضایت از مدرسه می پردازد. در این راستا، ابتدا مبانی نظری روان شناسی مثبت نگر و مدل پرما ۲ تشریح شده و ارتباط آن با مولفه های شادمانی تحصیلی تبیین می گردد. سپس، اهمیت و مزایای شادمانی و رضایت در ابعاد مختلف زندگی تحصیلی دانش آموزان مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه، جزئیات طراحی برنامه مداخله ای شامل مراحل نیازسنجی، تعیین اهداف اسمارت، معرفی مولفه های کلیدی برنامه (مانند آموزش هیجان های مثبت، قدردانی، نقاط قوت، خوش بینی، تاب آوری، روابط مثبت، معنا و دستاورد) و همچنین نتیجه گیری و پیشنهادها برای پژوهش های آتی ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

روان شناسی مثبت نگر ، شادمانی تحصیلی ، رضایت از مدرسه ، برنامه مداخله ای ، پرما ، دانش آموزان