نقش آفرینی معلمان ابتدایی در تغییر نگرش تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

نقش معلمان ابتدایی، فراتر از آموزش مفاهیم درسی، شامل هدایت نگرش، انگیزه و نگرش تحصیلی دانش آموزان نیز می شود. دوره ابتدایی، به عنوان نخستین مرحله نظام رسمی آموزش، بنیانی حیاتی برای شکل گیری باورها، احساسات و رویکردهای فرد نسبت به مدرسه و یادگیری فراهم می کند. در این میان، معلم نه تنها به عنوان آموزش دهنده، بلکه به عنوان یک الگو، مشوق و الهام بخش، تاثیر چشم گیری در شکل دادن نگرش تحصیلی دانش آموز دارد. نگرش تحصیلی مثبت یا منفی دانش آموزان نسبت به درس، مدرسه و فرآیند یادگیری، در همین سال های ابتدایی بنا نهاده می شود و می تواند بر عملکرد تحصیلی، اعتمادبه نفس، مشارکت در کلاس و حتی مسیر آینده تحصیلی آنان تاثیرگذار باشد. معلمانی که با رفتار حمایت گرانه، سبک های تدریس خلاقانه، برقراری رابطه انسانی و انگیزشی و توجه به تفاوت های فردی وارد عمل می شوند، قادرند نگرش منفی برخی دانش آموزان را به نگرشی مثبت، فعال و هدفمند تبدیل کنند.هدف این مقاله بررسی ابعاد مختلف نقش آفرینی معلمان ابتدایی در تغییر نگرش تحصیلی دانش آموزان است. در این راستا، با بهره گیری از منابع علمی، تجربیات میدانی و یافته های روان شناسی تربیتی، عواملی نظیر سبک ارتباطی معلم، شیوه های ارزیابی، نحوه بازخورد دادن، شیوه هدایت کلاس، استفاده از بازی ها و فعالیت های جذاب، و نیز نقش توجه به عزت نفس و انگیزش در دانش آموزان مورد تحلیل قرار گرفته اند. همچنین، تاثیر محیط کلاس، نحوه تعامل معلم با اولیای دانش آموزان و میزان باور خود معلم به تاثیرگذاری بر نگرش ها از دیگر محورهای بررسی شده در این مقاله است. نتایج پژوهش ها نشان می دهد که رویکرد معلم در تعامل با دانش آموزان ابتدایی می تواند نه تنها عملکرد آنی تحصیلی بلکه نگرش درازمدت آنان به آموزش را دگرگون سازد. به بیان دیگر، هر معلم ابتدایی با سبک حضور، تدریس و تعامل خود می تواند بنیان گذار آینده ای روشن یا مانعی در مسیر تحصیلی دانش آموز باشد. از این رو، سرمایه گذاری بر تربیت معلمان آگاه، توانمند و دلسوز در این مقطع، ضرورتی انکارناپذیر است.