کاربرد رویکرد یادگیری هم یار (Peer Learning) در مدارس

یادگیری هم یار (Peer Learning) به عنوان یکی از رویکردهای نوین آموزشی، نقش موثری در ارتقاء فرآیند یاددهی-یادگیری در مدارس ایفا می کند. این روش آموزشی مبتنی بر تعامل مستقیم دانش آموزان با یکدیگر است که در آن یادگیرندگان به صورت فعال در انتقال و دریافت دانش مشارکت می کنند. پژوهش های متعدد نشان داده اند که به کارگیری رویکرد یادگیری هم یار می تواند موجب افزایش انگیزه یادگیری، تقویت مهارت های ارتباطی و همکاری، و ارتقاء تفکر انتقادی دانش آموزان شود. علاوه بر این، این رویکرد فرصت هایی برای توسعه خودتنظیمی و مسئولیت پذیری فردی فراهم می آورد که منجر به بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش اضطراب های مرتبط با فضای کلاس می گردد. در مدارس، به ویژه در دوره های متوسطه، اجرای این روش به معلمان امکان می دهد تا نقش تسهیل گر یادگیری را ایفا کرده و محیطی پویا و مشارکتی ایجاد نمایند. از منظر فناوری آموزشی، ترکیب یادگیری هم یار با ابزارهای دیجیتال، قابلیت تعمیق ارتباطات یادگیری و گسترش شبکه های همیار را فراهم ساخته است. با توجه به مزایای چندجانبه یادگیری هم یار، این رویکرد به عنوان یک راهکار موثر جهت بهبود کیفیت آموزش و توسعه مهارت های اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان در مدارس توصیه می شود.