نقش استفاده از وسایل ساده و بومی در آموزش خلاقانه

هدف از این پژوهش بررسی نقش وسایل ساده و بومی در آموزش خلاقانه و تاثیر آن بر خلاقیت، یادگیری عملی، مشارکت فعال و حس تعلق فرهنگی دانش آموزان بود. پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی و کاربردی بوده و جامعه آماری آن شامل دانش آموزان مدارس ابتدایی و متوسطه یک منطقه مشخص است. نمونه ای شامل ۱۲۰ دانش آموز با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه محقق ساخته و مشاهده مستقیم فعالیت های آموزشی بود که روایی و پایایی آن تایید گردید.یافته های پژوهش نشان داد که استفاده از وسایل ساده و بومی تاثیر مثبت و معناداری بر خلاقیت، یادگیری عملی، مشارکت فعال و حس تعلق فرهنگی دانش آموزان دارد. دانش آموزان در کلاس هایی که با مواد بومی فعالیت می کنند، توانایی بالاتری در ارائه ایده های نوآورانه و حل مسئله دارند و انگیزه و مشارکت آن ها افزایش یافته است. همچنین، این روش باعث تقویت هویت فرهنگی و ارتباط با میراث محلی می شود.با توجه به چالش هایی مانند کمبود آشنایی معلمان با روش های خلاقانه، فشردگی برنامه درسی و محدودیت منابع، پژوهش پیشنهاد می کند که معلمان توانمندسازی شوند، برنامه های عملی طراحی شود و بانک وسایل بومی ایجاد گردد تا استفاده موثر از این روش در آموزش تضمین شود. نتایج پژوهش حاکی از آن است که وسایل ساده و بومی، راهکاری کم هزینه، کاربردی و موثر برای ارتقای کیفیت آموزش و پرورش خلاقیت در مدارس است.

کلیدواژه ها:

وسایل ساده و بومی ، آموزش خلاقانه ، خلاقیت ، یادگیری عملی ، مشارکت فعال ، تعلق فرهنگی