مطالعه رابطه بین دینداری معلمان و نگرش مذهبی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین دینداری معلمان و نگرش مذهبی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم انجام شد. روش تحقیق توصیفی–همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه معلمان و دانش آموزان مقطع متوسطه دوم یک منطقه شهری بود. نمونه تحقیق شامل ۱۰۰ معلم و ۲۷۵ دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه دینداری معلمان و پرسشنامه نگرش مذهبی دانش آموزان بود که روایی و پایایی آن ها تایید شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی از جمله ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و آزمون t مستقل تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین دینداری معلمان و نگرش مذهبی دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و بعد اخلاقی و عبادی دینداری بیشترین تاثیر را بر نگرش مذهبی دانش آموزان دارند. همچنین، نگرش مذهبی دختران به طور معناداری بالاتر از پسران بود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که معلمان متدین و اخلاق مدار نقش تعیین کننده ای در شکل گیری نگرش مذهبی دانش آموزان دارند و ارتقای دینداری و رفتار الگویی معلمان می تواند تاثیر بسزایی در تقویت تربیت دینی نسل آینده داشته باشد.

کلیدواژه ها:

دینداری معلمان ، نگرش مذهبی دانش آموزان ، تربیت دینی ، الگوگیری اخلاقی ، رفتار الگویی