تحلیل بررسی پرورش رفتارهای مثبت در دانش آموزان

پرورش رفتارهای مثبت در کلاس درس یکی از مهم ترین عوامل موفقیت آموزشی و تربیتی دانش آموزان به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل موثر بر پرورش رفتارهای مثبت دانش آموزان و ارائه راهکارهای بهبود آن ها در محیط کلاس درس بود. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و با روش میان نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه یک منطقه شهری در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ بود و ۱۵۰ دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند.ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد رفتارهای مثبت و مصاحبه نیمه ساختاریافته با معلمان بود. داده های کمی با استفاده از شاخص های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار، درصد فراوانی) و آزمون های استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) تحلیل شدند. داده های کیفی نیز با روش تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج پژوهش نشان داد که رفتارهای مثبت دانش آموزان بیشترین میزان را در ابعاد «احترام به معلم و همکلاسی ها» و «همکاری با همکلاسی ها» داشت و کمترین میزان مربوط به «رعایت قوانین کلاس» بود. همچنین، سبک مدیریت کلاس، رابطه عاطفی معلم با دانش آموز و استفاده از برنامه های آموزشی فعال به طور مثبت و معنادار بر رفتارهای مثبت تاثیر داشتند و سبک مدیریت کلاس بیشترین نقش را ایفا می کرد. یافته های کیفی نیز تاکید کردند که ایجاد فضای حمایتی، استفاده از روش های فعال یادگیری و تشویق مستمر می تواند رفتارهای مثبت را تقویت کند، در حالی که فشار برنامه درسی و محدودیت منابع از مهم ترین موانع محسوب می شوند.در نهایت، پژوهش حاضر نشان داد که پرورش رفتارهای مثبت نیازمند ترکیبی از مدیریت موثر کلاس، ایجاد رابطه عاطفی مثبت، استفاده از روش های یادگیری فعال و همکاری والدین است تا محیط کلاس به فضایی امن، مشارکتی و انگیزشی تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

رفتارهای مثبت ، مدیریت کلاس ، رابطه عاطفی معلم و دانش آموزف یادگیری فعالف مشارکت دانش آموزان