رابطه بین سبک های یادگیری ومیزان تفکرخلاق دردانش آموزان دوره ابتدائی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های یادگیری و میزان تفکر خلاق در دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شده است. در عصر حاضر، شناخت سبک های یادگیری به عنوان یکی از مولفه های مهم در بهبود فرآیند آموزش و پرورش محسوب می شود و می تواند زمینه ساز پرورش تفکر خلاق در دانش آموزان باشد. بدین منظور، این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی در سال تحصیلی مورد مطالعه است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سبک های یادگیری کلب و آزمون تفکر خلاق تورنس بوده است. یافته های پژوهش نشان می دهد میان سبک های مختلف یادگیری (همگرایی، واگرایی، انطباقی و جذب کننده) و میزان تفکر خلاق دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد. نتایج همچنین بیانگر آن است که دانش آموزانی که از سبک های یادگیری فعال تر و تجربه محور استفاده می کنند، سطح بالاتری از خلاقیت و تفکر نوآورانه را نشان می دهند. بر اساس نتایج حاصل، توجه به تفاوت های فردی در سبک یادگیری و طراحی فعالیت های آموزشی متنوع می تواند در تقویت تفکر خلاق دانش آموزان نقش بسزایی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، تفکر خلاق ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش خلاق.