بررسی چالشها و مزایای طراحی سامانه های هوشمند و تصمیم ساز جهت مدیریت بحرانهای طبیعی در محیط های شهری

با توجه به روند فزاینده تغییرات اقلیمی افزایش شهرنشینی و تمرکز جمعیت و زیر ساختها در مناطق شهری این محیط ها به طور ویژه ای در معرض خطرات ناشی از بحرانهای طبیعی مانند زلزله، سیل، طوفان و رانش زمین قرار دارند. چنین بحرانهایی می توانند با تاثیرات ویرانگر خود به زیرساختهای حیاتی از جمله شبکه های حمل و نقل، تاسیسات شهری و خدمات بهداشتی آسیب برسانند و جمعیت بزرگی را دچار مشکلات فوری و بلندمدت کنند. در این میان، سامانه های هوشمند و تصمیم ساز مدیریت بحران با بهره گیری از فناوری های پیشرفته مانند اینترنت اشیا، یادگیری ماشین، تحلیل کلان داده ها و هوش مصنوعی به مدیران و تصمیم گیران شهری این امکان را می دهند که در مراحل پیش بینی، آماده سازی و واکنش به بحران ها عملکردی دقیق تر و سریع تر داشته باشند. این سامانه ها قادرند با جمع آوری و تحلیل داده های لحظه ای از منابع مختلف ارسال هشدارهای زودهنگام، مدل سازی سناریوهای احتمالی و ردیابی و نظارت دقیق بر شرایط بحرانی را فراهم آورند. با وجود این، مزایای پیاده سازی و استفاده از این سامانه ها با چالش های مختلفی نیز مواجه است. هزینه های بالای توسعه و نگهداری، پیچیدگی های فنی و زیرساختی، نیاز به هماهنگی میان نهاد های مختلف و دغدغه های امنیت سایبری از جمله موانع اصلی محسوب می شوند. علاوه بر این، مقاومت در برابر تغییرات سازمانی و فرهنگی و محدودیت های فنی در برخی مناطق کم توسعه یافته نیز به عنوان موانع جدی در اجرای کارآمد این سامانه ها به شمار می روند. این پژوهش با تکیه بر تحلیل مطالعات موردی در کشورهای مختلف و ارائه شواهد علمی به بررسی طراحی و اجرای سامانه های هوشمند پرداخته است. هدف نهایی این مطالعه کمک به توسعه ابزارهای نوین برای افزایش تاب آوری شهری و کاهش آسیب پذیری در برابر بحران های طبیعی در جوامع شهری است.

کلیدواژه ها:

سامانه های هوشمند ، مدیریت بحران ، شهرهای هوشمند ، اینترنت اشیا ، یادگیری ماشین ، تحلیل داده