تحلیل استاندارهای لازم در نمایشگاههای جمعی دانشجویان هنر (نمونه مطالعاتی نمایشگاه نقشینه دانشجویان فرش دانشگاه سمنان)

نمایشگاه موقعیت فرهنگی است که در حوزههای مختلف مورد توجه است. در جریان ارائه نمایشگاههای هنری با مضمون و تخصص ویژه برگزار کننده و مخاطب طبق یک روال از پیش تنظیم شده به نمایش آثار جهت تبادل اطلاعات تخصصی می پردازند. نمایشگاه ابزار فرهنگی پرقوتی است که میتواند در اصلاح، تقویت و بهبود نظام تعاملات انسانی در جامعه هنرمندان موثر واقع شود. این پژوهش کیفی است و روش جمع آوری اطلاعات در آن کتابخانه ای و با استفاده از پرسشنامه است. در این مقاله با مطالعه نمایشگاه جمعی آثار دانشجویان فرش دانشگاه سمنان تحت عنوان نقشینه، به این پرسش پاسخ داده خواهد شد که کدام مولفهها در یک نمایشگاه هنری با مضمون و تخصص خاص (فرش و دستبافته ها) از بیشترین اقبال نزد مخاطبان برخوردار بوده اند؟ دادههای تحقیق با ارائه پرسشنامه به بازدیدکنندگان نمایشگاه مورد مطالعه جمع آوری شد و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی دادهها نشان داد که در برگزاری نمایشگاههای جمعی دانشجویی برای جذب مخاطب و بهبود ساختار تشکیلاتی آنها میبایست مهمترین مولفه های تخصصی موثر در ارتقای علمی و تخصصی شرکت کننده ها مورد توجه قرار گیرد. اطلاع رسانی و مشخصات آثار (ابعاد، رنگ بندی)، طریقه نمایش و خلق ایده های جدید از تاثیرگذارترین مولفههای اجرا شده در نمایشگاه مذکور بودند و امکان خرید و فروش آثار تخصصی و برپایی نشستهای علمی در حاشیه نمایشگاه نیز از مواردی است که میتواند در برنامه ریزی کمیته اجرایی نمایشگاه نقشینه در ادوار بعد مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

نمایشگاه جمعی ، بازدیدکنندگان ، دانشجویان هنر ، نمایش آثار