بررسی رابطه بین مشارکت اجتماعی و احساس امنیت اجتمعی در بین شهروندان بالای ۲۰ سال شهر ساری

این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین مشارکت اجتماعی و مولفه های آن با احساس امنیت اجتماعی شهروندان بالای ۲۰ سال شهر ساری بر اساس نظریه جانسون و بوزان انجام شده است. روش پژوهش در این تحقیق توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی بوده است. و برای جمع آوری داده های مورد نیاز از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل افراد ۲۰ ساله و بالاتر است که در زمان تحقیق (پاییز و زمستان (۱۴۰۳ در شهر ساری ساکن بوده اند که بر اساس جدول نمونه گیری استاندارد کوهن و همکاران (۲۰۰۰)، ۳۸۴ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند که برای دسترسی به نمونه ها از شیوه نمونه گیری نیز تصادفی خوشه ای چند مرحله ای استفاده شده است. جهت آزمون فرضیه های تحقیق با توجه به نرمال بودن داده ها) بر اساس آزمون (نرمالیته برای تعیین ارتباط میان مشارکت اجتماعی و احساس امنیت مالی، جانی و انتظامی پاسخ گویان از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داده است که بین میزان احساس امنیت و مشارکت اجتماعی همچنین مولفه های آن رابطه معنی داری وجود دارد که این ارتباط مستقیم و مثبت بوده و برای امنیت جانی (۰.۶۳)، امنیت مالی (۰.۶۶)، امنیت انتظامی (۰.۶۲) و احساس امنیت (۰.۸۳) است؛ بدین معنا که هرچه مشارکت اجتماعی افراد بالاتر می رود، میزان احساس امنیت آن ها نیز افزایش می یابد. همچنین آزمون مقایسه میانگین های دو گروه مستقل، حاکی از آن است میزان مشارکت اجتماعی در بین مردان (۷۳.۵۹) بیشتر از زنان (۶۷.۳۰) است. نتایج تحلیل رگرسیونی چندمتغیره نشان می دهد که بیشترین و کمترین میزان تاثیر گذاری بر متغیر وابسته مشارکت اجتماعی کل از احساس امنیت (۰.۶۴۱) و تاهل (۰.۱۰۹) اعمال می شود و مدل ارائه شده ۴۱ درصد تغییرات متغیر وابسته مشارکت اجتماعی را تبیین می کند. نتایج بدست آمده از تحقیق بیانگر این مطلب است که بین مشارکت اجتماعی و احساس امنیت در بین شهروندان شهر ساری رابطه معناداری وجود دارد. بدین معنا که با افزایش مشارکت اجتماعی در بین شهروندان شهر ساری، احساس امنیت نیز افزایش می یابد و متقابلا با کاهش مشارکت اجتماعی، احساس امنیت نیز در بین آنان کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

مشارکت اجتماعی ، احساس امنیت ، امنیت مالی ، امنیت جانی ، امنیت انتظامی