مروری تطبیقی بر راهبردهای سیاست فرهنگی شهرهای جهانی برای تقویت تاب آوری اجتماعی: رویکردی از علوم سیاسی شهری

شهرهای سراسر جهان روزبه روز بیشتر از سیاست فرهنگی به منزله ابزاری برای تقویت تاب آوری اجتماعی در برابر بحرانهای هم پوشان سلامت عمومی، تغییر اقلیم و ناپایداری اقتصادی بهره می برند. با این حال، ادبیات موجود در رشته ها و مناطق گوناگون پراکنده است و تشابه ها و حدود متنی را پنهان می کند. این مقاله نخستین مرور تطبیقی ده هزار واژه ای راهبردهای سیاست فرهنگی در چهل و سه شهر «جهانی» و «جهان مدار» طی سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۵ را از منظر علوم سیاسی شهری ارائه می دهد. با تکیه بر جست وجوی نظام مند ۳٬۱۱۸ مدرک و ارزیابی کیفی ۲۲۱ متن کامل، داده ها در چهار خوشه مضمونی (اقتصاد خلاق، مشارکت هنری، اجتماعی بازآفرینی مبتنی بر میراث و سیاست فرهنگی واکنش محور) – تلفیق و در پیکربندی های حکمرانی چندسطحی جای گذاری شد. یافته ها حاکی است که گرچه صورت بندی های اقتصاد خلاق بر گفتمان سیاسی مسلط اند، موثرترین پیامدهای تاب آورانه زمانی حاصل می شود که زیرساخت های فرهنگی ریشه دار در محله ها با حکمرانی فراگیر و تامین مالی متنوع هم راستا گردد. در مقابل، سیاست های فرهنگی کارآفرینانه و رشدگرا، اگر از میراث مکان مبنا و واقعیت های مهاجرتی جدا شوند، خطر تعمیق نابرابری و تضعیف انسجام اجتماعی را در پی دارند. ما «ماتریس سیاست فرهنگ تاب آوری» را برای یاری رساندن به مدیران شهری در موازنه ابعاد اقتصادی، اجتماعی و نمادین پیشنهاد می کنیم. این مرور در پایان خلاهای پژوهشی در شهرهای جنوب جهانی، شاخص های ارزیابی فراگیر مهاجران و سنجش طولی اثرات را آشکار کرده و دستور کاری برای علوم سیاسی تطبیقی شهری ترسیم می کند که فرهنگ را هم منبع و هم میدان منازعه در مسیر آینده ای تاب آور می داند.

کلیدواژه ها:

سیاست ، فرهنگی تاب آوری ، اجتماعی ، شهرهای جهانی ، اقتصاد خلاق ، مشارکت هنری ، جامعه محور ، بازآفرینی مبتنی بر میراث