بررسی رفتار غیر خطی سازه های فضاکار تحت اثر ناکاملی طول اعضا

ارزیابی و تضمین ایمنی سازه های شبکه دولایه فضاکار بدون در نظر گرفتن اثر پارامترهای تصادفی غیر ممکن است. در واقع وجود ناکاملی های اولیه در ساخت و یا مونتاژ شبکه های دولایه با دارا بودن صدها و یا هزاران عضو اجتناب ناپذیر می باشد. بسیاری از این ناکاملی ها از قبیل وجود انحنای اولیه در اعضا، اندازه نبودن طول عضو و یا وجود تنش های پسماند در اعضا که دارای ماهیت تصادفی می باشند بر ظرفیت باربری اعضا تاثیر گذارند. لذا در ارزیابی رفتار خرابی واقعی سازه ضروری است توزیع تصادفی ناکاملی ها منظور گردد. با توجه به تعداد زیاد اعضا در سازه های فضاکار، فرض کامل بودن تمامی اجزا مورد استفاده در سازه فرضی غیر ایده آل است. بنابراین وجود ناکاملی ها هرچند جزئی در این سازه ها امری بدیهی و غیرقابل اجتناب است. یکی از متداول ترین نوع ناکاملی های هندسی در خرپاهای ساخته شده، وجود ناکاملی به صورت عدم تطابق طول عضو با مقدار ایده آل آن است. وجود ناکاملی در طول اعضاء باعث تغییر رفتار اعضاء، به خصوص عضو دارای ناکاملی می شود. در این مقاله تاثیر توزیع تصادفی ناکاملی اندازه نبودن طول اعضا بر ظرفیت باربری سازه های شبکه دولایه فضاکار با به کارگیری روش شبیه سازی مونت کارلو و با انجام تحلیل های غیرخطی خرابی مطالعه شده است. سپس نمودارهای قابلیت اعتماد بر اساس نسبت ظرفیت سازه ناکامل بر کامل استخراج و نتایج حاصله حاکی از حساسیت رفتار خرابی شبکه های دولایه فضاکار به توزیع تصادفی ناکاملی های اولیه می باشد.

کلیدواژه ها:

توزیع ، تصادفی ، شبیه سازی مونت کارلو ، رفتار خرابی ، قابلیت اعتماد ، سازه فضاکار