ارزیابی تطبیقی روشهای برآورد دبی حداکثر سیلاب با تاکید بر کارایی در حوزه آبریز کلات نادری

سیلاب یکی از مخرب ترین بلایای طبیعی است که اثرات آن می تواند بر جوامع انسانی و زیست محیطی آسیب های زیادی به همراه داشته باشد. برآورد دبی حداکثر سیلاب در دوره های بازگشت، مختلف ابزاری اساسی برای پیش بینی سیلاب و مدیریت بحران است. در این پژوهش چهار روش مرسوم برای برآورد دبی سیلاب در حوزه آبریز کلات نادری مورد ارزیابی قرار گرفتند. این روش ها شامل تحلیل منطقه ای، مدل ریاضی منطقه ای، منحنی پوش و مدل بنسون هستند. با استفاده از داده های ۲۹ ایستگاه هیدرومتری در منطقه و تحلیل دوره های بازگشت، مختلف نتایج نشان داد که روش منحنی پوش به دلیل دقت بالا، سادگی و قابلیت تعمیم پذیری، بهترین روش برای این منطقه است. این مطالعه به شناسایی روش بهینه و کاربردی برای برآورد سیلاب در مناطق مشابه کمک می کند. همچنین نتایج این تحقیق می تواند به عنوان مبنای تصمیم گیری برای مدیریت بحران های سیلابی و برنامه ریزی های زیرساختی در مناطق با ویژگی های مشابه استفاده شود. در نهایت، استفاده از مدل های ساده و قابل اجرا مانند منحنی پوش می تواند به کاهش هزینه ها و زمان پیش بینی در پروژه های هیدرولوژیکی کمک کند.

کلیدواژه ها:

دبی حداکثر سیلاب ، مدیریت بحران ، تحلیل منطقه ای ، مدل بنسون ، منحنی پوش